Er doen heel veel verhalen de ronde over Sinterklaas. De kinderen zijn één en al oor als hierover wordt verteld...
Maar... als ze zelf poppenkast kunnen spelen, wordt het verhaal werkelijkheid!
Ze leven zich in en het improviseren kan beginnen.
"Horen, zien en zwijgen" als je toeschouwer bent. Als speler wordt het zwijgen wel spreken!
En het daverend applaus mogen we niet vergeten!
Ook voor de "grote mensen" die hielpen bij het maken van de poppenkasten. Het waren pareltjes stuk voor stuk!!!
Zo ervaren we dat je met "wegwerpmateriaal" wondermooi speelgoed kan maken!
Je hebt dan ook nog het plezier van "het maken", vooral als je dit samen met anderen doet!
Gedeelde vreugde is dubbel vreugde! Dat merken we zeker!!!
We hadden enkele poppenkasten met lichtjes !
Mens en techniek! Gelukt!
Grotere poppenkasten kregen stokpopjes met langere stokjes...
We zien zelfs gordijntjes en af en toe ook decorstukjes of een mooie passende achtergrond...
Hier zie je een echt "poppentheater"!