Je bent mijn "oogappeltje"... mijn "schatje"... mijn "keppetje"... mijn kleinkind....
We leren over samengestelde woorden... we zoeken woorden met dezelfde betekenis.... spelen met taal!
We zetten oma en opa in de "bloemetjes" ... figuurlijk taalgebruik!
We rijmen en dichten... kort en krachtig! Dit op ons kaartje voor de grootouders.
Een woord wordt werkelijkheid : we maken ons "oogappeltje" voor de grootouders!
Eerst een appel waarnemen... aan de buitenkant, maar ook binnenin! Kunnen we de verschillende delen benoemen? En ja... we smullen ook!
We hopen dat onze grootouders evenveel genieten van ons kunstwerkje, zoals wij deden tijdens ons "leerproces" van appel tot oogappel!
Kneden...
Boetseren...
Waarnemen...
Krassen...
Klaar?
Ik werk in mijn "Rarara-boekje" : uitvindingen doen, ideetjes noteren, info zoeken en "opslaan"
in mijn boekje... knippen en plakken hoort hier bij!
Even loeren bij de buren...
Na een weekje (de klei werd hard) konden we ons appeltje schilderen.
Waar scheen de zon? Licht en donkere kleuren... kroontje en steeltje?
Nu laten drogen...
een sokkeltje zoeken...
een vernislaagje leggen...
inpakken ...
kaartje maken...
gedichtje noteren...
dit twee keer...
voor de beide grootouders...
met een groot hart gemaakt!!!
Het resultaat mogen de grootouders
binnenkort bewonderen!